Sözler bittiği zaman asıl konuşmalar başlar içten içe. En derinden gelen çığlıklar gibi özetler bütün olup biteni. Çevrenizdeki her şey ya çok daha anlamlı görünür gözünüze ya da o an yok olacakmış kadar basit ve saçma.
Bir eşyanıza takılır gözleriniz. Herhangi bir şey - kalem, toka, çanta- . O kadar masumdur ki o an bakarsınız uzun uzun ve içinizden isteksizce tekrarlarsınız sanırım bu dünyada karşılaştığım en masum şey sensin diye. Çok derin anlamlar yüklersiniz hergün acımasızca kullandığını o basit fabrika çıktısına. Belki de değer verecek şeylerin açlığındandır bu anlamsız davranışınız.
Sözler bitmişken bir huzur sarmaya başlar ya sizi, ne yapacağını bilmeyen bir ruh haliyle beraber. " Ya bu işin sonu ne olur bilmiyorum ama, ağladım çok rahatladım ya. Mutluyum kim ne derse desin. Ya da hiçbir şey demesinler. Çünkü sözün bitti yerdeyim."
Derin derin alınan nefesler. Beklenen yarınlar. Monotonlukların içindeki farklı günler. Ve hayat. İşte bu kadar. Bakın bitti sözlerim. Hayat hayat dediğiniz o karmaşık şey bu kadar. Abarttığınız kadar kompleks görünmedi benim gözüme. 10 kelime noktalarla beraber 78 karakte.
O çok bilmiş filozoflar asırlardır bunu çözmeye çalışıyorlar 10 kelime ve noktalarla 78 karekter. Hıh kolaymış.
hıh kolaymış...bayıldım yazı diline :))zekana sağlıkkk:)
YanıtlaSilbu söz ettiğin anlar yalın bir dille bu kadar güzel özetlenebilirdi.
YanıtlaSilSağolun sağolun çok teşekkür ederim sizin de ellerinize sağlık yorumlarınız için ve göz-beyin uyumunuza sağlık okuyup anladığınız için.
YanıtlaSil