Arzuların hazin sonu

Arzularımız var, isteklerimiz, hayallerimiz.  Gördüğü her şeyi isteyen çocuklar gibiyiz. Tek fark biz görmediklerimizi, göremediklerimizi istiyoruz.
        İnsanın canı sıkılıyor ya sürekli sürekli istemekten. Durduramazsın ya kendini kontrolsüzce istersin istersin istersin. Düşünmeden, ölçmeden, tartmadan istersin. Etrafındakiler - bunlar çoğu zaman senden daha büyüktür- bu isteğinin ne kadar saçma olduğu konusunda ikna etmeye çalışırlar seni. Tüm ısrarlara inat daha fazla arzularsın. Bütün amaçlarını ona göre yönlendirirsin, çabalarsın haflarca, aylarca ve hatta yıllarca.
        Bir an durup isteğini bastıtdığıda sakince düşünürsün ve dersin ki kendi kendine ya aslında haklı olabilirler. Hem ne zamandır deniyorum hiçbir şey olmuyor başaramıyorum. Bu düşünceler her ne kadar kafandan atmaya çalışsan da vazgeçirmeyi başarır seni isteklerinden. Hayatının sonuna kadar bu böyle devam eder durur. Ve o seni vazgeçirmeye çalışan büyüklerin de senden farksızdır çünkü herkesin bir büyüğü vardır ve küçüklerin istekleri anlamsızdır.